ସୁନାମି

ଧନ୍ୟ ପ୍ରଭୁ ତୁମେ ଧନ୍ୟ ମୁହି ହେଲି ପାଇ ମଣିଷ ଜୀବନ 

ସଂସାର ବାରିଧି ଜଳରେ ସଂତରି ଖୋଜୁଛି ଖାଲି ମରଣ   |

ମନୁର ସନ୍ତାନ ମାନବ ହେଲା ସେ ଅମୃତ ର ପୁତ୍ର ହେଲା 

ଶିରା ପ୍ରଶୀରାରେ ହଲାହଳ ଆଜି କିଏ ସେ ଭରିଣ ଦେଲା  |

ଶାନ୍ତି ଖୋଜି ଖୋଜି ଚୌଦିଗେ ଆଜି ଛାଡୁଛି ଶାନ୍ତି କପୋତ 

ଉଦବେଳି ଉଠୁଛି କାଇଂ ତେବେ ଅଶାନ୍ତିର ଖର ଅଗ୍ନି ସ୍ରୋତ   |

ଆଗ ପଛ ନ ବିଚାରି ସୃଷ୍ଟି କରୁଛି ଧ୍ବଂସର ତାଣ୍ଡବ ଲୀଳା 

ଭୁଲି ଯାଉଛି  ସେ  ଜାଣି ଶୁଣି ଆଜି ନିଆଁ ରେ କରୁଛି ଖେଳା   |

ପ୍ରକୃତିର ବକ୍ଷ ବିଦୀର୍ଣ କରି ସୁଖରେ କରୁଛି ନିଜ ସଂସାର 

ପ୍ରକୃତି କେବେ କି ସହି ପାରିବ କ୍ରୁର ମାନବର ଏ ଅତ୍ୟାଚାର  |

ଆସିଲା ପ୍ରଳୟ ଆସିଲା ସୁନାମି ଲିଭିଲା ଜୀବନ ଦୀପ 

ପ୍ରକୃତି ଆଜି ଦେଖାଇ ଦେଲା ଯେ ତାହାର କରାଳ ରୁପ   |

ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ପ୍ରାଣ ଧୋଇ ହୋଇଗଲା ମାତ୍ର କେଇ ମୁହୁର୍ତରେ 

କେତେ ଯେ ମରିଲେ, କେତେ ଯେ ହଜିଲେ କେ ହିସାବ ଦେଇପାରେ   |

କ୍ଷମା କର ପ୍ରଭୁ କ୍ଷମା କର ଆଜି କରୁଛୁ ପାଦେ ପ୍ରଣତି 

ଦୁରେଇ ରହିବୁ କରିବୁନି କେବେ ଆଜି ଠାରୁ ଏ ଅନୀତି   |

ରକ୍ଷା କର ପ୍ରଭୁ ରକ୍ଷା କର ଆଜି ରହୁ ଏ ମାନବ ଜାତି 

ନ ପଡୁ ବିପତ୍ତି ନ ପଡୁ ଦୁର୍ନୀତି ଏତିକି ଏତିକି ପାଦେ ମିନତୀ    |